علاقه مندان به شعر این کتاب را از دست ندهید اشعاری زیبا از نائله یوسفی...

آدم برفی از سردی ام پا می گیرد

زمستان شالگردنش را می بافد

خشکم، همانقدر که پنجه های درخت

میزبانی را پس می زند

از گنجشک هایی که صبح را

در شلوغی شان گم کرده اند

و در مرثیه خوانی غروب،

خورشید، به نوک گرفته را راهی لانه ها می کنند

به زیر بهمنی رفته ام

که با هیچ اسفندی دود نمی شود.